اثر مورفین بر تغییرات فاکتورهای آپوپتوزی parp ,caspase-۳ و نسبت bax/bcl-۲ در هسته اکومبنس در مدل ترجیح مکان شرطی در موش بزرگ آزمایشگاهی
نویسندگان
چکیده
مقدمه: هسته ی اکومبنس(nac) نقش مهمی در رفتارهای انگیزشی و هدفمند در مدار پاداش ایفا می کند. برخی یافته ها نشان می دهد که مورفین در نورون ها آپوپتوز را القا می کند. در حالیکه سایر شواهد نشان می دهد که مورفین می تواند نقش حفاظتی در برابر آپوپتوز نورون ها داشته باشد. در این مطالعه به منظور بررسی اثر مورفین بر آپوپتوز در هسته اکومبنس موش آزمایشگاهی، تغییرات فاکتورهای آپوپتوزی ارزیابی شد. مواد و روش ها: به منظور بررسی القای فاکتورهای آپوپتوزی در nac بعد از تزریق میان مدت مورفین به موش ها در سه دوز مختلف (5/0، 5 و 10 میلی گرم بر هرکیلوگرم) در روش ترجیح مکان شرطی، میزان تغییرات فاکتورهای آپوپتوزی parp ,caspase-3 ونسبت bax/bcl-2در هسته اکومبنس با روش مولکولی وسترن بلات مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج ما نشان داد مقدار فاکتورهای آپوپتوزی در همه ی گروه های تحت تیمار مورفین افزایش می یابد. در هسته اکومبنس بیشترین میزان افزایش (p<0.01) parp ,(p<0.01) caspase-3 و نسبت (p<0.01) bax/bcl-2 در مقایسه با گروه کنترل سالین در کمترین دوز مورفین (5/0میلی گرم در هر کیلوگرم) می باشد، در حالی که در دوزهای دیگر چنین افزایشی دیده نمی شود. بحث: افزایش میزان فاکتورهای آپوپتوزی در گروه های تحت تیمار مورفین در مقایسه با گروه کنترل نشان دهنده ی تاثیر مورفین از طریق گیرنده ای با بیشترین میل اتصالی به گیرنده های اپیوئیدی بر مکانیسم های مولکولی موثر بر آپوپتوز می باشد. به نظر می رسد با افزایش دوزهای مورفین، گیرنده های اپیوئیدی دیگری فعال شده اند که اثرات حفاظتی در برابر اثرات آپوپتوزی در نورون های هسته اکومبنس اعمال کرده اند.
منابع مشابه
تغییر فاکتورهای آپوپتوزی parp, caspase-۳ و نسبت bax/bcl-۲ در ناحیه تگمنتوم شکمی پس از اکتساب ترجیح مکان شرطی و دوره ترک مصرف مورفین در موش بزرگ آزمایشگاهی
سابقه و هدف: تحقیقات پیشین نشان داده اند که مورفین مزمن القا کننده آپوپتوز می باشد. از جمله مراکز اصلی در مدار پاداش ناحیه تگمنتوم شکمی (ventral tegmental area, vta) می باشد. تحریک مسیر پاداش در مغز توسط مورفین می تواند از طریق فعال کردن رسپتورهای اپیوئیدی سبب القاء فاکتورهای آپوپتوزی در برخی از مناطق مغزی شود و بیان رسپتورهای مرگ را در سطح سلول افزایش دهد. در این مطالعه تغییر فاکتورهای پروتئین...
متن کاملتغییر فاکتورهای آپوپتوزی PARP, Caspase-3 و نسبت Bax/Bcl-2 در ناحیه تگمنتوم شکمی پس از اکتساب ترجیح مکان شرطی و دوره ترک مصرف مورفین در موش بزرگ آزمایشگاهی
سابقه و هدف: تحقیقات پیشین نشان داده‌اند که مورفین مزمن القا‌کننده آپوپتوز می‌باشد. از جمله مراکز اصلی در مدار پاداش ناحیه تگمنتوم شکمی (Ventral tegmental area, VTA) می‌باشد. تحریک مسیر پاداش در مغز توسط مورفین می‌تواند از طریق فعال کردن رسپتورهای اپیوئیدی سبب القاء فاکتورهای آپوپتوزی در برخی از مناطق مغزی شود و بیان رسپتورهای مرگ را در سطح سلول افزایش دهد. در این مطالعه تغییر فاکتورهای...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملاثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین
Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...
متن کاملنقش گیرنده های ارکسینس در هسته اکومبنس در حساسیت به مورفین با استفاده از روش ترجیح مکان شرطی در موش بزرگ آزمایشگاهی
ارکسین ها یا هیپوکرتین ها نوروپپتیدهای مهمی در پدیده پاداش میباشند. حضور گیرنده های ارکسینی در هسته اکومبنس برای ترجیح مکان شرطی ضروری بوده و ما در این مطالعه قصد داریم نقش گیرنده های ارکسینی هسته اکومبنس را بر حساسیت به مورفین بررسی کنیم. برای بررسی نقش این گیرنده ها ،آنتاگونیست گیرنده های ارکسینی 1 و 2 درون هسته میکرواینجکت شد. داده ها بیانگر این موضوع بودند که آنتاگونیست این گیرنده ها باعث ک...
منابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
عنوان ژورنال:
physiology and pharmacologyجلد ۱۷، شماره ۱، صفحات ۳۹-۵۰
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023